Volgens een onderzoeksrapport van de Wereldgezondheidsorganisatie bereikte het aantal bijziendheidpatiënten in China in 2018 maar liefst 600 miljoen, en stond het bijziendheidspercentage onder tieners op de eerste plaats ter wereld. China is het grootste land ter wereld met bijziendheid geworden. Volgens de censusgegevens van 2021 is het percentage bijziendheid verantwoordelijk voor ongeveer de helft van de bevolking van het land. Met zo’n groot aantal mensen met bijziendheid is het erg belangrijk om bijziendheidgerelateerde professionele kennis wetenschappelijk te populariseren.
Het mechanisme van bijziendheid
De exacte pathogenese van bijziendheid is tot nu toe nog steeds onduidelijk. Simpel gezegd: we weten niet waarom bijziendheid optreedt.
Factoren die verband houden met bijziendheid
Volgens medisch en optometrisch onderzoek wordt het optreden van bijziendheid beïnvloed door vele factoren, zoals genetica en omgeving, en kan het verband houden met de volgende factoren.
1. Bijziendheid heeft een bepaalde genetische neiging. Naarmate het onderzoek naar de genetische factoren van bijziendheid steeds diepgaander wordt, vooral pathologische bijziendheid heeft een familiegeschiedenis, wordt momenteel bevestigd dat pathologische bijziendheid een genetische ziekte is die uit één gen bestaat en dat de meest voorkomende autosomaal recessieve overerving is. . Eenvoudige bijziendheid wordt momenteel geërfd van meerdere factoren, waarbij verworven factoren een belangrijke rol spelen.
2. In termen van omgevingsfactoren kunnen factoren zoals langdurig close reading, onvoldoende verlichting, te lange leestijd, onduidelijk of te klein handschrift, slechte zithouding, ondervoeding, vermindering van buitenactiviteiten en verhoogd opleidingsniveau verband houden met de ontwikkeling van bijziendheid. gebeurtenis gerelateerd.
Classificatieverschillen van bijziendheid
Er zijn veel classificaties van bijziendheid, omdat de oorzaak van het ontstaan, de oorzaak van refractieve afwijkingen, de mate van bijziendheid, de duur van de bijziendheid, stabiliteit en of er sprake is van aanpassing allemaal kunnen worden gebruikt als classificatiecriteria.
1. Afhankelijk van de mate van bijziendheid:
Lage bijziendheid:minder dan 300 graden (≤-3,00 D).
Matige bijziendheid:300 graden tot 600 graden (-3,00 D~-6,00 D).
Bijziendheid:groter dan 600 graden (>-6,00 D) (ook wel pathologische bijziendheid genoemd)
2. Volgens de brekingsstructuur (directe oorzaak):
(1) Brekingsbijziendheid,Dit is bijziendheid veroorzaakt door een toename van het brekingsvermogen van de oogbol als gevolg van abnormale refractieve componenten van de oogbol of een abnormale combinatie van componenten terwijl de axiale lengte van het oog normaal is. Dit type bijziendheid kan tijdelijk of permanent zijn.
Brekingsbijziendheid kan worden onderverdeeld in krommingsbijziendheid en brekingsindexbijziendheid. De eerste wordt voornamelijk veroorzaakt door overmatige kromming van het hoornvlies of de lens, zoals bij patiënten met keratoconus, sferische lens of kleine lens; dit laatste wordt veroorzaakt door een overmatige brekingsindex van kamerwater en lens, zoals bij patiënten met primaire cataract en iris-ciliaire lichaamsontsteking.
(2) Axiale bijziendheid:Het is verder onderverdeeld in niet-plastische axiale bijziendheid en plastische axiale bijziendheid. Niet-plastische axiale bijziendheid betekent dat het brekingsvermogen van het oog normaal is, maar dat de lengte van de voorste en achterste as van de oogbol het normale bereik overschrijdt. Elke 1 mm toename van de oogbolas komt overeen met een toename van 300 graden bijziendheid. Over het algemeen is de dioptrie van axiale bijziendheid minder dan 600 graden bijziendheid. Nadat de dioptrie van gedeeltelijke axiale bijziendheid is toegenomen tot 600 graden, blijft de axiale lengte van het oog toenemen. De dioptrie van de bijziendheid kan meer dan 1000 graden bereiken, en in sommige gevallen zelfs 2000 graden. Dit soort bijziendheid wordt progressieve hoge bijziendheid of vervormde bijziendheid genoemd.
De ogen vertonen verschillende pathologische veranderingen, zoals hoge bijziendheid, en het zicht kan niet op bevredigende wijze worden gecorrigeerd. Dit type bijziendheid heeft een familiegeschiedenis en is genetisch verwant. Er is nog steeds hoop op controle en herstel in de kindertijd, maar niet als volwassene.
Plastische axiale bijziendheid wordt ook wel plastische echte bijziendheid genoemd. Redenen zoals een tekort aan vitamines en sporenelementen tijdens de groei- en ontwikkelingsperiode kunnen bijziendheid veroorzaken, evenals bijziendheid veroorzaakt door oftalmie of lichamelijke ziekten. Het is verder onderverdeeld in plastische tijdelijke pseudomyopie, plastische intermediaire bijziendheid en plastische axiale bijziendheid.
(a) Plastische tijdelijke pseudomyopie:Het duurt korter voordat dit type bijziendheid ontstaat dan plastische tijdelijke pseudobijziendheid. Dit type bijziendheid kan, net als accommoderende tijdelijke pseudomyopie, binnen korte tijd terugkeren naar normaal zicht. Verschillende soorten bijziendheid vereisen verschillende herstelmethoden. Kenmerken van plastische tijdelijke pseudomyopie: wanneer factoren worden gecorrigeerd, verbetert het gezichtsvermogen; wanneer er nieuwe factoren ontstaan, wordt de bijziendheid steeds dieper. Over het algemeen is er een plasticiteitsbereik variërend van 25 tot 300 graden.
(b) Plastische intermediaire bijziendheid:De gezichtsscherpte verbetert niet na correctie van de factoren, en er is geen sprake van plastische echte bijziendheid die de gezichtsas verlengt.
(c) Plastische axiale bijziendheid:Wanneer de plastische pseudomyopie van het type axiale bijziendheid zich ontwikkelt tot plastische echte bijziendheid, is het moeilijker om het gezichtsvermogen te herstellen. Er wordt gebruik gemaakt van de service voor bijziendheidhersteltraining 1+1 en de herstelsnelheid is relatief traag. Het vereist De tijd is ook erg lang.
(3) Samengestelde bijziendheid:de eerste twee soorten bijziendheid bestaan naast elkaar
3. Classificatie volgens ziekteprogressie en pathologische veranderingen
(1) Eenvoudige bijziendheid:Ook bekend als juveniele bijziendheid, het is een veel voorkomende vorm van bijziendheid. De genetische factoren zijn nog niet duidelijk. Het houdt vooral verband met de hoge intensiteit van de visuele belasting tijdens de adolescentie en ontwikkeling. Naarmate de leeftijd vordert, zal de fysieke ontwikkeling op een bepaalde leeftijd stabiel blijven. De mate van bijziendheid is over het algemeen laag of matig, de bijziendheid vordert langzaam en het gecorrigeerde zicht is goed.
(3) Pathologische bijziendheid:Ook bekend als progressieve bijziendheid, heeft het meestal genetische factoren. Bijziendheid blijft zich verdiepen, verergert snel tijdens de adolescentie en de oogbol ontwikkelt zich nog steeds, zelfs na de leeftijd van 20 jaar. De visuele functie is aanzienlijk verminderd, wat zich manifesteert door een lager dan normaal zicht op afstand en dichtbij, en een abnormale gezichtsveld- en contrastgevoeligheid. Gecombineerd met complicaties zoals retinale degeneratie in de achterste pool van het oog, bijziende boogvlekken, maculaire bloeding en posterieure sclerale stafyloom, verdiept de ziekte zich geleidelijk en ontwikkelt zich; het zichtcorrectie-effect is slecht in de late stadia.
4. Classificatie op basis van de vraag of er sprake is van aanpassingskracht.
(1) Pseudomyopie:Het wordt ook wel accommoderende bijziendheid genoemd en wordt veroorzaakt door langdurig dichtbij werken, verhoogde visuele belasting, onvermogen om te ontspannen, accommoderende spanning of accommoderende spasmen. Bijziendheid kan verdwijnen door medicatie om de pupillen te verwijden. Er wordt echter algemeen aangenomen dat dit type bijziendheid de eerste fase is van het optreden en de ontwikkeling van bijziendheid.
(2) Echte bijziendheid:Na het gebruik van cycloplegische middelen en andere medicijnen neemt de mate van bijziendheid niet af of neemt de mate van bijziendheid af met minder dan 0,50D.
(3) Gemengde bijziendheid:verwijst naar de dioptrie van bijziendheid die is verminderd na het gebruik van cycloplegische medicijnen en andere behandelingen, maar de emmetrope toestand is nog niet hersteld.
Ware of valse bijziendheid wordt gedefinieerd op basis van de vraag of er sprake is van aanpassing. De ogen kunnen zelf inzoomen van objecten veraf naar dichtbij, en dit zoomvermogen is afhankelijk van de aanpassingsfunctie van de ogen. Abnormale accommodatiefunctie van de ogen wordt verder onderverdeeld in: accommoderende tijdelijke pseudomyopie en accommoderende echte bijziendheid.
Accommoderende tijdelijke pseudomyopie, het zicht verbetert na mydriasis en het zicht verbetert nadat de ogen een tijdje hebben stilgestaan. Bij accommoderende intermediaire bijziendheid kan de gezichtsscherpte na dilatatie niet 5,0 bereiken, is de oogas normaal en is de omtrek van de oogbol niet anatomisch verlengd. Alleen door de mate van bijziendheid op de juiste manier te vergroten, kan de gezichtsscherpte van 5,0 worden bereikt.
Accommoderende echte bijziendheid. Het verwijst naar het onvermogen van accommoderende pseudomyopie om op tijd te herstellen. Deze situatie duurt lang en de oogas wordt verlengd om zich aan te passen aan deze omgeving voor dichtbij zien.
Nadat de axiale lengte van het oog is verlengd, ontspannen de ciliaire spieren van het oog en keert de convexiteit van de lens terug naar normaal. Bijziendheid heeft een nieuw evolutionair proces voltooid. Elke axiale lengte van het oog wordt met 1 mm verlengd. Bijziendheid wordt 300 graden dieper. Accommoderende echte bijziendheid wordt gevormd. Dit type echte bijziendheid verschilt wezenlijk van axiale echte bijziendheid. Dit type echte bijziendheid heeft ook de mogelijkheid van herstel van het gezichtsvermogen.
Aanvulling op de classificatie van bijziendheid
We moeten hier weten dat pseudomyopie geen medische ‘bijziendheid’ is, omdat deze ‘bijziendheid’ bij iedereen kan voorkomen, in elke refractieve toestand en op elk moment, en de ogen zullen vermoeid raken. De bijziendheid die verdwijnt nadat de pupillen zijn verwijd, is pseudobijziendheid, en de bijziendheid die nog steeds bestaat, is echte bijziendheid.
Axiale bijziendheid wordt geclassificeerd op basis van de oorzaak van afwijkingen in de refractieve media in het oog.
Als het oog emmetropisch is, breken de verschillende refractieve media in het oog het licht gewoon op het netvlies. Bij mensen die emmetropisch zijn, zijn het totale brekingsvermogen van de verschillende brekingsmedia in het oog en de afstand (oogas) van het hoornvlies aan de voorkant van het oog tot het netvlies aan de achterkant exact op elkaar afgestemd.
Als het totale brekingsvermogen te groot is of de afstand te groot is, zal het licht voor het netvlies vallen als je ver weg kijkt, wat bijziendheid is. Bijziendheid veroorzaakt door een hoog brekingsvermogen is brekingsbijziendheid (veroorzaakt door afwijkingen aan het hoornvlies, lensafwijkingen, cataract, diabetes, enz.) en axiale bijziendheid veroorzaakt door de verlenging van de axiale lengte van de oogbol voorbij de emmetrope toestand (het type bijziendheid dat de meeste mensen hebben)).
De meeste mensen ontwikkelen bijziendheid op verschillende tijdstippen. Sommigen worden geboren met bijziendheid, sommigen zijn bijziend in de adolescentie en sommigen worden bijziend op volwassen leeftijd. Afhankelijk van het tijdstip van bijziendheid kan deze worden onderverdeeld in aangeboren bijziendheid (bijziendheid wordt geboren), bijziendheid met vroege aanvang (jonger dan 14 jaar), bijziendheid met late aanvang (16 tot 18 jaar oud) en bijziendheid met late aanvang (na 14 jaar). volwassenheid).
Er is ook de vraag of de dioptrie zal veranderen nadat bijziendheid zich ontwikkelt. Als de dioptrie langer dan twee jaar niet verandert, is deze stabiel. Als de dioptrie binnen twee jaar lang blijft, is deze progressief.
Samenvatting van de classificatie van bijziendheid
Op het gebied van de medische oogheelkunde en optometrie zijn er veel andere classificaties van bijziendheid, die we vanwege microscopische expertise niet zullen introduceren. Er zijn zoveel classificaties van bijziendheid, die niet met elkaar in strijd zijn. Ze weerspiegelen slechts de complexiteit en onzekerheid van het mechanisme achter het optreden en de ontwikkeling van bijziendheid. We moeten categorieën van bijziendheid beschrijven en onderscheiden van verschillende aspecten.
Het bijziendheidsprobleem van elk van onze bijziende mensen moet een tak zijn van de overeenkomstige bijziendheidscategorie. Het is ongetwijfeld onwetenschappelijk om te praten over de preventie en bestrijding van bijziendheid, ongeacht de classificatie van bijziendheid.
Posttijd: 24 november 2023